موسیقی محبوبم توی هدفون میخواند و لذت شنیدنش را تند و تند هورت میکشم! دست میبرم سمت موهایم و گیره را باز میکنم. بلندیِ موهایم را بی قید می تکانم و پخشِ شانه هایم میکنم. کوچه پس کوچه های ذهنم را تنگ و تنگ تر میکنم. آرام و سبک توی کوچه هایش قدم  میزنم. حال و هوای هر کوچه برای خودش تعریفی دارد. و من کوچه ای را برای قدم زدن انتخاب میکنم که میدانم کسی در انجاست که موهایم را هزار بار دوست دارد. دستی لابلای موهایم میرود و چشم هایم به خواب می نشیند...