مهمان ها که رفتند نشستم پای وبلاگ هایی که دوستشان دارم... تند و تند سعی کردم همه شان را چک کنم و اگر آپ کرده اند بخوانمشان. الان دقیق یادم نیست توی کدامشان این را خواندم که ما آدم هایی هستیم که خیلی راحت و بدون ذره ای فکر، فیلم س.ک/س این و آن را دست به دست می چرخانیم و هِی هم نگاهش می کنیم و ... .

همین یکی دو جمله خیلی برای من حرف داشت. شاید وقتی این مدل فیلم ها را دست به دست می چرخانیم خیلی کم به این فکر کنیم که ای  بابا! این ها هم آدم هستند! اینکه چه شده فیلمشان به دست ما رسیده، هیـــچ! چرا داریم شخصی ترین رابطه دو نفر را نگاه می کنیم، آن هم در شرایطی که این دو نفر بازیگر پو.ر#ن که نیستند که مثلا هر دو طرف خواسته باشد این فیلم دست به دست بچرخد. معمولا در این فیلم ها کسی که معلوم است خوش خوشانش است که از رابطه اش فیلم می گیرد، آقای نامحترمِ رابطه است. که انگار پرچم پیروزی بدست گرفته باشد که آآآآآآی مردم! ببینید چه می کنم! ببینید چطور دختری/زنی را زیر گرفته ام! انگار که توانایی و افتخار بزرگی بدست آورده باشد؛

آن فرد آنقدر حقیر است که با چنین ذهنیتی فیلمِ رابطه اش را می گیرد و خودش هم پخش می کند، من و شمایی که این فیلم را می بینیم و غرقِ تخیل و هنرهای تجسمی (!!) می شویم و گاها" برای این و آن می فرستیم یا نشانِ بقیه می دهیم، حالمان خوب است؟؟؟!!!